Aşk sandığınız şey, egonuzun gıdası olmasın ?


Aşkı "ego"dan ayırabilmek. Ama tamamen. Apayrık halde yaşayabilmek...

İşte çok çok zor olan ama gökkuşağının sonundaki hazine aynı zamanda.

"ben ayırıyorum zaten" diyenler bir daha düşünün. Davranışlarınızın kökenlerine inmeye çalışın. Orda pek aydınlık şeylerle karşılaşmicaksınız. Ama korkmayın, kendinizden nefret etmeyin de. Ve onları görmezden gelmeyin. Çünkü ordalar, varlar. Ayın karanlık yüzü; biz görmesek de var.

5 yorum:

  1. egonu sevmek cok onemli ama :)

    YanıtlaSil
  2. ego, içimizdeki kötü.
    aşık olduğumuz kişiye aşık olmak mı, aşka aşık olmak mı? düşünülmesi gereken bir soru.
    çoğumuz sevilmek için seviyoruz bir gerçek.

    YanıtlaSil
  3. @tipsy

    "Ego" derken ben hangi egodan bahsettiğimi netleştireyim: Burada bahsettiğim Freud'un id-ego-süper ego'sundaki ego değil; günlük dilde sıkça kullandığımız anlamdaki ego'dur.
    Sanırım siz kendini sevmekten bahsettiniz, eğer öyleyse katılıyorum, kendini sevmek oldukça önemli bir şeydir ancak bunu egoistlik-bencillikle karıştırmamak gerektiğini düşünüyorum, tıpkı başlıkta yazmış olduğum gibi.

    @kedicik

    bunlar düşünülmesi gereken ancak net çizgilerle ayrılmadığı için de zor konular.

    YanıtlaSil
  4. yorum yazıyım diye girdimdi lakin zaten kedicik olarak yorum yazmışım hehe

    YanıtlaSil
  5. Geçen sene yazmışım, tekrar okudum, hala işin içinden çıkamadım. :)

    YanıtlaSil